Jak wam się podobają notki Wery ? Są świetne prawda ? Mamy Pro;)

Jeżeli macie jakieś opisy, opowiadania lub zdjęcia ze swoja drugą połówką to wysyłajcie nam na pocztę : [email protected]

lub na gadu 41107027 .

Najtrudniej uwierzyć nam w słowa które najbardziej chcielibyśmy usłyszeć .

 generalnie jakby na to nie patrzeć, to mam to w dupie.

Byłam przekonana, że dam radę. Chyba jednak jest inaczej. Nie daję. A tony chusteczek, które zużywam jak i miliardy papierosów, które wypalam, są tego doskonałym dowodem.

wiele odczytasz z twarzy i oczu, czasem wystarczy spojrzeć by poczuć.

a Ci co są obok, niekoniecznie geograficznie, są właśnie tym czego potrzebowałam od zawsze, są takim osobistym nieopisywalnym w słowa szczęściem

Spośród tylu bajek Disney'a jeszcze nigdy nie widziałam "bajki o życiu". Być może dlatego, że nie jest ono bajką.. albo sam tytuł jest już zbyt przerażający i nie dostosowany do psychiki małych dzieci..

 Naucz się importować uśmiech, z buzi na buzię

uwielbiam te dziewczyny , które wiedzą o mnie więcej niż ja sama.

Chciałabym mieć Ciebie tutaj, teraz. Ale skoro za chwile będziesz musiał odejść, to nie chce. 

błyszcz. lśnij. czaruj. oczaruj. zaczaruj.

 Zbrodnia doskonała: Nie wiemy, kto zamordował naszą radość życia, jaki był motyw morderstwa, ani gdzie są winni...

Przeszłość gówniana, teraźniejszość nie lepsza, to chociaż o lepszą przyszłość się postaram. Ale nie pierdol, że chcieć, to móc, błagam.

Przytulanie jest po to żeby bez słów móc powiedzieć innym, że dobrze, że są.

Teoretycznie wierzę, praktycznie wszystko zależy od Ciebie.

Jeśli wszystko idzie dobrze, to znaczy, że o czymś nie wiesz.

schowałam Cię na dnie szafy, w pudełku z napisem 'nie warto było' 

Część mnie zniknęła. On był tą częścią. 

 Uwielbiam Cię za to, że jesteś, że im dłużej Cię znam, tym bardziej przybywa mi powodów do uwielbiana Cię jeszcze mocniej, za to, że każdy poranek zaczynam myśląc o Tobie. Uwielbiam Cię za to, że nie jesteś typowy, zwyczajny, że jesteś sobą. Jesteś wszystkim, czego potrzebuje, że nie zmieniasz się z biegiem czasu, nie ma nikogo takiego jak Ty. Dla mnie, jesteś jedynym w swoim rodzaju, doskonale doskonałym, niesamowitym, jesteś Mój. Uwielbiam Cię za to, że ciągle chcesz mnie poznawać, pomimo moich błędów i wad nie rezygnujesz. Uwielbiam Cię za wszystko i za nic, z każdym dniem będę Cię uwielbiała, co raz bardziej. Uwielbiam Cię za to, że nie chce przy  Tobie niczego udawać, za to, że myślę o Tobie o wiele więcej, niż powinnam. Za to, że nie da się o Tobie zapomnieć...

To jak jest aktualnie ? kochasz , nie znasz , nienawidzisz ? poinformuj mnie , bo już się połapać , nie mogę .

modlisz się tysiącami gestów, gorzkich słów, ale nie cierpisz po moim odejściu, cierpienie zostawiasz mnie.

Żałuję, że urodziłam się zwykła. Praworęczna, bez piegów, przeciętnego wzrostu, z przeciętnym kolorem włosów i oczu. Żałuję, że wszystko to, co miało mi pomóc pozbyć się zwykłości - zrobiło ze mnie wstrętnie normalnego gnoma podobnego do wszystkich innych gnomów i troli łażących po świecie.  

mówisz że nie masz talentu ? zjebałeś mi całe życie. niby kto inny zrobiłby to lepiej ?

"Tak bardzo chciałem być potrzebny Ci." - Pezet

CZĘŚĆ V 

Część IV przeczytacie tu :&nbs ;www.photoblog.pl/opisownik/129002443

Drzwi  otworzyły się z hukiem i wszedł Przemek. Miał zapuchnięte oczy, rozciętą wargę i smutny wyraz twarzy. Nie mogłam uwierzyć, że on byłby zdolny do takich rzeczy. Nie wiedziałam, jaki impuls spowodował, że właśnie tu siedzę z obcym dla mnie człowiekiem. Jednak czułam się dłużna mu i wiedziałam, że powinnam przynajmniej z nim porozmawiać. Chłopak usiadł naprzeciwko mnie ze spuszczonymi oczami. Przez jakiś czas siedzieliśmy w milczeniu, aż w końcu przełamałam się i zaczęłam rozmowę. O ile to można nazwać zwykłą rozmową. 

- To prawda co mi powiedzieli? 

Po długiej chwili milczenia usłyszałam nieścisłą odpowiedź.

- Tak. Nie. Nie do końca. 

Aha, wszystko jasne. Nie do końca. 

- Co to znaczy nie do końca? 

Ręce zaczęły mu się trząść, a oczy nagle się zaszkliły.  Potem usłyszałam pojedyncze słowa z jego ust. 

- Ta.. dziewczyna.. to ja.. moja wina.. 

- Co to znaczy Twoja wina? 

Nic nie rozumiałam. Skoro jej sprzedawał narkotyki, to oczywiste, że to jego wina. Nagle przypomniało mi się jego mieszkanie.  Luksus, który mnie na początku tak zadziwił.  To stąd na pieniądze. Ze sprzedaży. 

- Ja.. jej powiedziałem gdzie dostanie.. prochy. 

Z mojego serca nagle jakby spadł głaz. 

- Ale to znaczy.. że Ty nie masz z tym nic wspólnego. Znaczy, że nie rozprowadzasz narkotyków? 

- Nie. Patrycja proszę, pomóż jej. Dowiedz się.. zrób to dla mnie, proszę. 

Byłam całkowicie zmieszana. Od razu wiedziałam, że zrobię o co mnie prosi. 

- Okej, postaram się zrobić co się da. 

Na koniec spojrzałam mu w oczy i dodałam: - Będzie dobrze. 

Po czym wyszłam z małego pokoiku i udałam się do szpitala./Cdn,Agata

Agata ;)