225.

Kocham Cię w promieniach słońca i w blasku księżyca. Kocham Cię kiedy się złościsz na mnie bez konkretnego powodu i kiedy bez konkretnego powodu przytulasz się z radości. Kocham Cię kiedy śpisz i kiedy opowiadasz mi coś z pasją. Kocham Cię kiedy płaczesz, a mi pozwalasz się pocieszać. Kocham Cię każdego dnia. Każdego dnia coraz mocniej. Coraz mocniej i mocniej.

Wilkołaków, wampirów i smoków nie ma już na tym świecie a skurwysyny będą zawsze.

- Owszem. Zawsze ktoś kogoś opuszcza. Czasem ten drugi cię ubiegnie.

- I co wtedy zrobiłaś?

- Wszystko. Wszystko, ale to nic nie pomogło. Byłam strasznie nieszczęśliwa.

- Długo?

- Tydzień.

- To niedługo.

- Cała wieczność, jeśli się jest naprawdę nieszczęśliwym. Każda cząstka mojej istoty tak była nieszczęśliwa, że kiedy tydzień minął, wszystko się wyczerpało. Moje włosy były nieszczęśliwe, skóra, łóżko, nawet suknie. Nieszczęście wypełniło mnie tak całkowicie, że nic poza nim nie istniało. A kiedy nic już nie istnieje, nieszczęście przestaje być nieszczęściem, bo nie ma go z czym porównać. I wtedy następuje kompletne wyczerpanie.

Nie obchodzi mnie co myśli ślepo hejtujący półmózg.

Dziewczyny dają dupy za dżinsy , szlugi w wieku 13 lat to normalność , wódka zastępuje wodę , narkotyki są coraz bardziej popularne wśród młodzieży , kradzież imponuje , a rodzice nie widzą co się dzieje . Co kurwa będzie w XXII wieku ? Pewnie nie dożyję , ale to mnie dołuje . Dołuje mnie to , że ludzie schodzą na psy .

"Wolałbym, aby poważniej traktowano moje nieszczęście".

I gdy nagle przestajesz odpisywać mi na sms-y, do głowy przychodzą mi różne myśli. Zastanawiam się co robisz, z kim, a może z inną piszesz w taki sam sposób jak ze mną, bo przecież niczego mi nie obiecywałeś. Po prostu ja wyobrażam sobie zbyt wiele po raz kolejny. Za wiele.