Wiesz co boli najbardziej? Chwile, gdy ubieram się w najładniejszą sukienkę, maluję usta najdroższą szminką, piekę najsmaczniejszy sernik i czekam na Twoje przyjście, zapominając, że Ty już nigdy nie przyjdziesz.



Wiesz co? przeszło mi. nie będę walczyć o coś, co mnie kurwa niszczy.



Już jest mi wszystko jedno. Nie będę płakać, wykłócać się o prawdę, przeżywać wszystkiego, co było. Nie będę tęsknić, kochać, nienawidzić. Stanę się kimś, kim wszyscy chcieliby żebym była. Musicie jednak wiedzieć, że gdzieś w głębi duszy, zawsze będę mieć do was żal o zmarnowane życie, niewykorzystane szanse.

Okropnie jest ze świadomością, że ktoś się o Ciebie stara, chciałby czegoś więcej niż przyjaźni, a Ciebie coś hamuje by to odwzajemnić.




Czułam pustkę. i najgorsze, że wcale nie tak jakby odszedł, ale jakby nigdy nie istniał.



Żadne z nas nie wymaże z pamięci tego co było, to wszystko nigdy tak po prostu się nie skończy, bo dla siebie już zawsze w jakiś sposób będziemy wspomnieniem, może nie jednym z najlepszych ale na pewno ważniejszym od pozostałych.




Nie, nie żartuję - bardzo tęsknię i czuję, że bez Ciebie umieram, powietrza mi brak.

- Jesteś smutna?

- Nie, nie jestem...

- Jesteś zła?

- Nie, nie jestem...

- A może chora jesteś?

- Jestem zdrowa.

- To co Ci dolega?

- Cholernie tęsknię za Tobą!

Czasami zastanawiam się co ja w nim widzę. To jak mnie denerwuje? Niee, to nie to. Ale jak tylko spojrzę w Jego oczy, znajduję odpowiedź na to pytanie natychmiastowo.




Życie biegnie za szybko, więc łap każdy moment, który Ci został. Dziel go ze szczególną osobą.




Potrafię wybaczyć, potrafię udawać, że nic się nie stało, ale nie zapomnę. Nigdy.