"Anete ‘n vo’ li fior e la verdura..." "Kwiaty i zieleń w swym obliczu macie..." Anete ‘n vo’ li fior e la verdura Avete ‘n vo’ li fior e la verdura E cio che luce od e bello a vedere; Risplende piú che sol vostra figura: Chi vo’ non vede, ma’ non po valere. In questo mondo non acreatura Sí piena di bielta né di piacere; E chi d’amor si teme, lu’ assicura Vostro bel vis a tanto ‘n sé volere. Le donne chi vi fanno compagnia Assa’ mi piaccion per lo vostro amore; Ed i’ le prego, per lor cortesia, Che qual piú puo piú vi faccia onore Ed aggia cara vostra segnoria, Perché di tutte siete la migliore. Kwiaty i zieleń w swym obliczu macie Kwiaty i zieleń w swym obliczu macie I to, co świeci, co się w oczach mieni; Słoneczny gasi blask Waszej postaci: Kto Was nie widzi, tego nie oceni. Nie znajdziesz drugiej na świecie istoty Tak pełnej piękna, grzeczności i wdzięku; A kto się boi miłosnej tęsknoty, Raz Was ujrzawszy wyzbywa się lęku. Panie, które Wam towarzyszą w mieście, Przez waszą przyjaźń zdają mi się miłe; Proszę je, przez wzgląd na ich cne maniery, By Was szacunkiem należnym darzyły, Uprzejmym słowem, przywiązaniem szczerym, Bo z niewiast wszystkich najlepszą jesteście. GUIDO CAVALCANTI