"Popatrz ze swojej prawej strony...tak, teraz z lewej. Dokładnie tak! Następnie spójrz w górę... a teraz w dół. Ja tak robię. Patrzę na Ciebie. I wiesz co? Nie wiem jak Ty to robisz, ale... z każdej strony wyglądasz pięknie." 

Tego wieczoru słuchała Birdy.

Wyłączyła duże światło w pokoju.

Włączyła lampki o jednobarwnym kolorze.

I z pomarańczą w ręku usiadła na parapecie.

Spoglądała przez okno na spadające płatki śniegu.

A w sercu czuła przepełniającą je tęsknotę.

Nawet nie próbowała hamować łez napływających do oczu.

Wiedziała, że zdałoby się to na nic.

Już po chwili otulały jej poliki.

Otworzyła okno, by zaczerpnąć trochę powietrza.

Wtedy też zrobiła zdjęcie, które później jemu wysłała.

Mimo upływu trzech, ale jakże długich dni... nie liczyła spotkać obojętności.

Jednak...wiedziała, że postąpiła źle.

A czym dłużej czekała, tym gorzej było jej się odezwać.

Liczyła na potok słów, na złość, żal, smutek... jednak nie powiedział nic.

Albo nic, co chciałaby usłyszeć...

Do tego za 2 dni sylwestra.

Zapowiada się podobnie jak święta& w łóżku i bez humoru.

W gruncie rzeczy&

Chyba do końca& miała nadzieję, że spędzą go razem&