Nieustannie kuszę los...
Dodano: 1 MAJA 2011
Zahir
Zajął umysł, skradł myśli codzienne,
Niby kreatywne, lecz dla niej zazwyczaj niezmienne.
Opanował duszę, zesłał zagładę,
Odebrał uczciwość, wolność, odwagę.
Nagle Zahir całą nią zawładnął,
Zostawił bezsilną, całkowicie bezradną
I odszedł nie zwracając na nią uwagi,
Ufając w jej serce pełne rozwagi.
Ufając, że sama z tym wszystkim sobie poradzi,
Że swemu uczuciu gwałtownie nie zawadzi.
Jak naprawić opętany umysł młody,
Dziś pełen buntu, chciwości, niezgody?
Jak wyrwać się z niezdrowej zależności,
Zagrażającej naszej prawdziwej miłości?
