#1

#brak #zdjęć #totalny

Zno­wu zna­lazłam się w pun­kcie, gdy nie wiem, dokąd zdążam. Wygląda na to, że co kil­ka lat burzę całe swo­je życie i zaczy­nam je bu­dować od no­wa. Nieważne, co zro­bię, i jak bar­dzo się sta­ram, bo i tak nie osiągnę wyżyn błogos­ta­nu, pros­pe­rity i bez­pie­czeństwa, jak wielu in­nych ludzi. Nie mówię o zos­ta­niu mi­lionerką, życiu długo i szczęśli­wie. Chodzi mi tyl­ko o to, aby wreszcie móc się zat­rzy­mać, przes­tać ro­bić to, co ro­bię, ro­zej­rzeć się dookoła, odet­chnąć z ulgą i po­myśleć, że wreszcie do­tarłam tam, dokąd chciałam. Potrzebuję chwili przestoju, dużo twórczości i posiadania mojego starego mózgu heh. We wakacje wyjadę na dwa tygodnie, by odpocząć od tego zgniłego miasta. Mimo wszystko będę tęsknić za tą jedną osobą, za wydarzeniem, na którym nie będę mogła się pojawić. Chyba wyjadę dlatego, żebym nie miała możliwości obrócić swego życia o 360 stopni w dwa tygodnie tak jak zrobiłam to w poprzednim roku. To przerażające w tak krótką chwilę zmienić wszystko, łącznie z miejscem zamieszkania. Nie żałuję tamtego mimo to nie chcę znów przewracać wszystkiego do góry nogami. W kwietniu robię remont pokoju, myślę że to też zmieni moje nastawienie do wszystkiego. Na razie brak chęci na wszystko, choć mam tak wielkie pokłady energii. Co się ze mną dzieje.