Poprzez uśmiech?

' Poprzez uśmiech

do mnie przyjdziesz 

przygryzłszy wargi

gdy już spłoniesz

w zielonym ogniu książek

moje ręce

przytulą cię 

okrytego

kurzem dróg których nie przeszedłeś 

ciemne tajemnice istnień

wypijesz z moich ust

i na moim ramieniu

wyliczysz

ile jest nieskończoność mnożona przez wieczność

liczydłem znakomitym 

będą niepoliczone włosy

piersi - złote połowy

ziemi która jest twoim domem

i ulice wszechświatów

po których idziesz lekko

moje nogi przed tobą

tak będziesz zgarniał wiedzę

nieprzebraną zamkniętą

w rytmie mojej tańczącej krwi '

- Halina Poświatowska. 

Chciałam zawiesić tego bloga. Chociaż właściwie nie, nie chciałam, po prostu w ogóle o nim nie myślałam przez bardzo długi czas. Życie tak szybko mi płynie, codziennie tyle spraw, zabieganie; człowiek chciałby być wszędzie na raz i spróbować wszystkiego a w rezultacie na każdą rzecz z osobna może poświęcić zdecydowanie mniej czasu niż byłoby odpowiednio. Na każdego człowieka też. Zawsze to lubiłam, mocne tempo, uśmiech na twarzy i do przodu, i tylko czasem kubek gorącego kakao, wiersze Poświatowskiej, wsłuchać się na chwilę w siebie... by znowu ruszyć dalej! Ale świat się skurczył, a razem z nim moja doba. Doszło też milion trudnych decyzji, każdą trzeba było podjąć bez zbędnych przemyśleń, bo przecież nie można trwać w zawieszeniu przez dłuższą chwilę. W dzisiejszym świecie po prostu nie wypada. I chyba nie można jednocześnie dbać o swoje szczęście i uszczęśliwiać innych, to jest po prostu zbyt pracochłonne! Bardzo długo się starałam, próbuję cały czas, ale już trochę się wypaliłam, ludzie po prostu mnie zjedli - a i tak część osób będących kiedyś ważną częścią mojego życia przepadła i z całą pewnością nie da się tego posklejać. Ale tak mi tego żal... czasem tak strasznie mi żal...

https://www.youtube.com/watch?v=HN0ekJZE_wc

...że aż zapominam, że jestem jedną z najszczęśliwszych osób jakie znam :). Która jak każdy ma momenty słabości po tygodniu w którym nie spała ani razu dłużej niż 5 godzin i dała z siebie sto procent. Nie dla siebie, dla Was przecież, tych z serduszka!