Sylwester! ;*

 "- Niech pan nigdy nie kocha nic dzikiego, panie Bell - doradziła mu Holly. - To był błąd doktorka. Zawsze przywłóczył do domu jakieś dzikie stworzenia. Jastrzębia z uszkodzonym skrzydłem. Raz całkiem wyrośniętego rysia ze złamaną łapą. A nie wolno oddawać serca dzikiemu stworzeniu. Im bardziej je kochasz, tym ono staje się mocniejsze. Aż wreszcie jest dość silne, żeby uciec do lasu. Albo pofrunąć na drzewo. Potem na wyższe drzewo. A potem w niebo. I tak pan skończy, panie Bell, Jeżeli pan sobie pozwoli kochać dzikie stworzenie. Skończy pan na patrzeniu w niebo."

Przeżyłam drugi najgorszy okres swojego życia zakończony końcowoświatowym egzaminem z biochemii, który zdałam na 4 - teraz już chyba nic nie jest mi straszne! ;D Ale ciągle mam za dużo pytań do siebie i to pytań, na które nie potrafię znaleźć dobrych odpowiedzi...

I jak zawsze kiedy jestem na jakichś rozdrożach pomyślałam o powrocie do domu. ;)

Więc jestem! Do Waszej dyspozycji jak zawsze!

Na razie musiałam czatować przy usosie żeby zapisać się na siłkę w ramach wf-u i historię Polski jako przedmiot zgodny z zainteresowaniami. ;P Zdążyłam się jeszcze wyspać (choć minie duużo czasu nim nadrobię wszystkie zarwane noce!), pooglądać rozpoczęcie igrzysk, napić się szampana z Tatą, przegadać z Musią pół nocy, nafaszerować się domowym jedzonkiem, nacieszyć Bidusią i pochłonąć 3/4 'Złodziejki książek'. ;d

Przyznaję szczerze, że NIE CHCE MI SIĘ! Najchętniej nie wychylałabym nosa z przytulnego pokoju, z kochanych misiów, od rodziców i książek! Potrzebuję tego czego nie miałam dawno - spokoju. Ale życie towarzyskie raczej mi nie odpuści, więc zaczynam od jutra. ^^

I niedługo wrócisz Ty <3, i może wróci do mnie codzienna energia! Chociaż co do nas też mam coraz więcej pytań bez właściwych odpowiedzi. Nie chcę teraz myśleć o trudnych rzeczach...

Poezja śpiewana wypełniająca pokój, w żyłach krew zmieszana z szampanem i to bezcenne poczucie bycia tam gdzie powinnam nie pozwala mi na rozważanie wątpliwości. Bo... może ja po prostu wymagam zbyt wiele od innych, zwłaszcza ważnych? ;)

A chyba tak naprawdę chodzi o to, żeby doceniać. Zobaczyć, że świat nie wywraca się do góry nogami bez celu. Mój wywrócił się i dzięki temu zobaczyłam go z zupełnie innej  perspektywy! ;p Dzięki temu jest Olsztyn, nowi bliscy mi ludzie, nowa miłość i nowe powroty do starych wspomnień. Spacery nad jeziorem i szalone akademikowe imprezy. ;d Ciężkie egzaminy i niepowtarzalna satysfakcja!

To dzięki paru porażkom i błędom przeszłości moje życie w tej chwili jest takie cudowne!

' Wzrok mieć spokojny, liczyć tylko dobre dni...' <3