"(...) nie przyszliśmy na świat po to, aby wegetować, aby wygodnie spędzić życie, żeby uczynić z życia kanapę, która nas uśpi. Sądzimy, że abyśmy byli szczęśliwi, potrzebujemy dobrej kanapy. Kanapy, która pomoże nam żyć wygodnie, spokojnie, całkiem bezpiecznie. Kanapa jak te, które są teraz, nowoczesne, łącznie z masażami usypiającymi które gwarantują godziny spokoju, żeby nas przenieść w świat gier wideo i spędzania wielu godzin przed komputerem. Kanapa na wszelkie typy bólu i strachu.."

nie przyszłam po to, żeby w spokoju przemknąć przez lata. ten rok dał mi więcej niż kiedykolwiek, chwila... to ja sobie to dałam. pracowałam ciężko i wytrwale, płacząc momentami, że za trudno, za mocno, za bardzo, zażynałam się, licząc na to, że doba może się jeszcze wydłużyć. brakowało sił, oddechu, spokoju i ciszy. zmęczyłam oczy, kręgosłup i nerwy wieczną pracą i gonieniem za terminami. w wolnych chwilach odliczałam dni i pytałam, czy coś jeszcze może mnie zaskoczyć, a zaskakiwało wszystko. bałam się, że nie podołam, nie dam rady, zasypiałam i budziłam się bez budzika ze skręconym żołądkiem, serce wielokrotnie miałam w gardle, ale tak naprawdę to wszystko nic nie znaczy, kiedy wiem że po prostu dałam radę i choć parę osób doceniło moją pracę. wielkie zlecenia w moim życiu pokazały mi, że p o t r a f i ę. teraz mogę odetchnąć, jadę odpocząć.
z roku na rok życie pokazuje mi, że są rzeczy, które nigdy nie znikną - CI ludzie.