Białe światło , jasne lampy , obskurne ściany niewielkiego szpitala , dużo drzew, bardzo duzo , wszędzie drzewa . 
 I gruby mur .
 Reszty nie chce pamietać . 
Ten ból , nie koniecznie do końca tylko fizyczny. 
Wzrok śmiesznych , wielkich ludzi w białych fartuchach , przerażający .
I pasy przy łóżku od których ma sie poobcierane nadgarstki.
Najgorsze jest uczucie PO , wychodzisz i wiesz że jeszcze nie raz tu wrócisz. 
Ale nie przyznasz się do błędu . 
Jestem bogiem , niestety takim przez małe ''b'' 
Sama zdecyduje co bedzie , dalej , jeszcze dalej , i pod koniec.
Końca nie bedzie , narazie nie . Jeszcze mnie nie zabierzesz , nie dokończyłam wszystkiego.
Już mnie oceniłeś ? 
Nie ja nic nie biore, napewno nie w takim stopniu .
Poprostu się zagubiłam między ''światem'' a tym prawdziwym , tym waszym .
Ale dobrze mi z tym .
Wtedy nic nie musze , lubię tą wolność , mimo że jest niepełna.
Ja buntowniczka i niepełna wolność ? 
Sama ją ograniczam . Sama sobie . 
Kiedy mam za dużo , to szybko to trace. 
Mimo wszystko , nie chce tam wracać . 


Macica wszelkiego zła to wylęgarnia węży
Trendowaty pielgrzym niesie tom chorych wierszy
Szaleńcy, mordercy, życie w objęciach śmierci
Fanki noszą nas przy sercu jak raka piersi