Tak bardzo bym chciała, żebyś był koło mnie codziennie. Budzić się i zasypiać u twego boku. Żebym codziennie mogła Ci gotować obiadki, (bo przecież jestem extra kucharką) i żebyś Ty mi robił tę przepyszną jajecznicę każdego ranka. I żebyś mnie przytulał każdego dnia, bo kiedy to robisz czuje się najlepiej pod słońcem. Chcę być dla ciebie tak ogromnym wsparciem jakim Ty jestes dla mnie, kiedy rozsypuje się na te moje milion kawałków i nie wiem nic. Chcę codziennie śmiać się z Twoim przygłupich żartów, trzymać Cię za łapkę i spoglądać w Twoje szare oczęta w których odnalazłam swój eden. Nie wierzyłam, że jeszcze kiedykolwiek będę potrafiła tak kogoś pokochać, ale to w Tobie znalazłam swój spokój, moja żabciu. :) Boże, jestem 20-sto letnią romantyczką. Chciałabym też, żeby moja przyjaciółka, ta spod pierdolniętej gwiazdy w końcu przestała być egoistką i zaczęła trochę o mnie mysleć, bo jak narazie to kompletnie o mnie zapomina i oddala się w swóim świecie. Chciałabym, żeby lekarze w końcu dopasowali jej odpowiednie leki, żeby inni też mogli ją zrozumieć, nie tylko ja, bo przecież w głębi duszy jest bardzo wrażliwym i wartościowym człowiekiem. I żeby Helga sie nigdy nie zmieniała, może tylko żeby przestała być takim leniem z leniuchowa i w końcu zalozyła poszewkę na pościel.  Chciałabym, żeby ludzie nie odchodzili tak szybko i tak łatwo. Żeby była już wiosna i żeby słonko tak pięknie wpadało do mojego pokoju. Chcę też, żeby nikt nie chorował ani nie głodował i chcę pokoju na świecie. Dziękuję,