Advent calendar

Wiesz co, te listopad to chyba faktycznie ma w sobie ten depresyjno-jesienno-refleksyjny klimat.
Przez cały rok... chociaż może przesadzę, bo miałam napisać, że przez cały rok nie miałam tylu złych momentów co w listopadzie, ale to nieprawda. Przypomniałam sobie, że też były kiepskie momenty. Ale teraz są takie, że nie powinno być podstaw, żeby istniały.
Nie podoba mi się relacja z rodzicami. Może to ostre słowo, ale wydawało mi się, ze jest między nami idealnie. Bo zazwyczaj jak z nimi siedzę, przed telewizorem czy przy stole to zaczyna się super. Tylko potem coś się musi zepsuć, nie wiadomo skąd i kiedy. Tak jak wielka awantura o kasę albo w moje urodziny. Aż mi niedobrze jak o tym myślę. Boję się z nimi obcować, bo mam wrażenie, że ja zabijam ten dobry klimat między nami i chyba zacznę go ograniczać do minimum i wtedy nasze relacje będą lepsze.
Właśnie- lepsze? Sprowadzając rozmowę do cześć, dobranoc i chodź, obiad na stole? Strasznie słabo. Smutno mi, bo według mnie mam idealnych rodziców a jednak coś się ciągle psuje znienacka. Szkoda wielka.
Zmieniłam zupełnie oblicze tego bloga, założenie było inne- mało treści (chociaż nawet na początku była względnie ważna) dużo DOBRYCH zdjęć, najlepszych jakie mam. Teraz jest to pamiętnik.
Zdjęcie dodaję byle jakie, pierwsze co się przypatoczyło. Nieprzerobione, stare, bo robione dwa lata temu jak była na drugim roku i uczyłam się na egzamin z biochemii. Ile ja miała w sobie wtedy pasji i zapału! Teraz już bym tak nie umiała kuć, bo zabiła mnie fizjologia i farmakologia.
Dzisiaj robiłam sekcję zwłok pierwszy raz, fajne przeżycie, nie myślałam, że tak ciężkie i fizycznie i początkowo psychicznie. Ale potem było zdecydowanie łatwiej.
To ostatni dzień listopada, czy to nie okropne? Kocham listopad, mimo wszystko. Plus jest taki, że pójdzie w ruch kalendarz adwentyczny/adwentycki/adwentystyczny i przyjdzie kasa z parabanku.

Advent calendar