Life goes on, it gets so heavy

"I raise a glass and drown my sorrow when I'm on my own"

https://www.youtube.com/watch?v=TVihYwjsgIo

Tak ciężko zrozumieć drugiego człowieka.

Każdy jest inny i wyjątkowy na swój sposób. Lecz czasami pewne zachowania są nie do zrozumienia. Psychika ludzka jest bardzo skomplikowana.

Dlaczego udajemy kogoś kim nie jesteśmy.? Dlaczego nie okazujemy swoich uczuć i wypieramy się ich.? Dlaczego ranimy innych, robimy złudne nadzieje po czym dajemy kopa.? Dlaczego widzimy w ludziach same wady, nie dostrzegając zalet i wnętrza, które może być piękne wbrew pozorom.? Dlaczego nie potrafimy wybaczać..? Dlaczego uważamy się za mądrzejszych niż jesteśmy w rzeczywistości i wpajamy innym swoje racje.?

Nasze życie jest kruche, każda chwila może być naszą ostatnią. Życie jest jedną wielką zagadką. Nie będzie po nas żadnego śladu i okaże się, że tak na prawdę nic nie znaczyliśmy dla tego świata, nikt już nie będzie o nas pamiętał. Uczyńmy z każdej chwili wyjątkową. Doceniajmy, wybaczajmy i spełniajmy marzenia. Nie ma ludzi idealnych, nie ma ludzi głupich. Każdy ma inne wartości i priorytety i nie mamy prawa oceniać i ingerować w życie innych. A wiek nie świadczy o dojrzałości człowieka. Czasami nie zdajemy sobie sprawy przez jakie piekło przeszła druga osoba, jak bardzo cierpiała, tak na prawdę nie wiemy co jej w duszy gra. Jej inność nie jest powodem do ciągłej krytyki, może okazać się wyjątkowa.

Czasami jest za późno na słowa: "Kocham", "Przepraszam". Nigdy nie wiemy co czeka nas za zakrętem. "I nic nie dzieje się dwa razy"...

Sometimes, it's too late...

I cannot hold you, my tears are made of stone...