235.

Zima, przeklęta zima. Nie ma znaczenia, czy to rano czy w południe, ciągle jest ciemno. Depresja normalnie...

Szkoda, że nie ma śniegu. Tak bardzo bym chciała  aby spadł. I to tak z dwa metry najlepiej. Aby poczuć tą aurę Świąt. Ostatnio oglądałam film, gdzie hardcorowo nasypał śnieg. Sytuacja była przedstawiona w autobusie. Dziwnie to zabrzmi, ale miałam wrażenie, że cofnęłam się w czasie i poczułam zapach, jaki sie na sobie nosi, jak nasypie snieg i jest zimno na dworze. Aż mi się zachciało wrócić do tych czasów. Poczułam się jak dzieciak ściśnięty w busie jak sardynka. 

Niesamowite, jak to człowiek potrafi zupełnie przypadkowo przypomnieć sobie taką małą rzecz, a tak silnie nostalgiczną. Zrobiło mi się ciepło na sercu.

Chciała bym też, aby cała moja rodzina, znowu spotkała się w komplecie :(

Na zdjęciu ja, wersja w okularach ;p

Trochę za wcześnie, ale życzę Wam wszystkim Wesołych świąt i Szczesliwego Nowego Roku <3

Pamiętajcie, aby każde wspólnie spędzone chwilę doceniac do maksimum d

Later ]:->