dziwne uczucie. patrzysz, jak "Słońce" wsiąka w piasek i nic nie możesz zrobić. może tak powstają bursztyny? bursztyny są ładne.

żałuję. że nie zdąże być w tych wszystkich miejscach na świecie. nie przeczytam wszystkich książek, które bym chciała. nie dam rady wysłuchać całej muzyki, którą lubię i którą mogłabym jeszcze polubić. nie poznam wszystkich tych ludzi, których zawsze poznać chciałam. nie zrobię wszystkich tych rzeczy, które kiedyś sobie wymyśliłam, że zrobię. ale najbardziej żałuję tego, że nie starczy mi Ciebie. że nie starczy mi życia na Ciebie. i na mnie. a może to bardziej kwestia strachu?

bo niczego innego nie żałuję.

("zapomnieć ludzi, a bywać u osób" - życiorys bogatszy o kolejną nieobecność)