Obietnica

Czy toniesz w oceanie skrajnych  uczuć?

Woda cieplejsza przy powierzchni jest.

Łódką drewnianą, ze szmacianym żaglem na niespokojne wody płyniesz.

Od brzegu za bardzo nie oddalaj się.

Zbyt mocno dłonią ścistasz lód, który szybko topi się.

Piekący ból po ścisku tym ukoisz moim ciałem.

Tylko przyłóż swoją mokrą dłoń do mojego boku

Ztop palce w skórze mej, poczuj ciepło, uspokuj się.

To obietnice, niesłyszalne ludzkim uchem.

To obietnice wypełniane każdym naszym ruchem.

Niewidzialna deklaracja pieczętowana każdym naszym wspólnym dziełem.

By odczytac jej zawartość, w trudnych chwilach osłoń sobą mnie.

Jeden zniewalający czas, jedna namiętności chwila.

W każdym członku ciała buzuje gorąca krew.

Twoje porządanie jest jak ostatnia na stole bila,

Wypełniając swój zew, za rękę złap mnie, w czasie, gdy zaczniesz wyć.

O nie, znów pełnia, znów coś się do niej rwie.

Srebrem okrywając nasze ulubione miejsca, księżyc zniża się.

Milion kropel krwi by ostudzić jedną chwilę uniesienia.

Jeden wieczór by dopełnić tego przeznaczenia.

To obietnice, niesłyszalne ludzkim uchem.

To obietnice wypełniane każdym naszym ruchem.

Niewidzialna deklaracja pieczętowana każdym naszym wspólnym dziełem.

By odczytac jej zawartość, w trudnych chwilach osłoń sobą mnie.