Bardzo dobre pytanie, na które niestety trochę trudno sobie odpowiedzieć.Mimo tego co było w naszym życiu, mimo tego co jest złego to na pewno mamy coś w nim cudownego. A może nam się tak wydaje?Niedługo Nowy Rok. Pamiętam, że rok temu obiecałam coś sobie tzw "postanowienie noworoczne".. I mogę zrobić rachunek sumienia, że udało mi się w hm 50-75%. Zależy jak na to spojrzeć. Niedlugo będziemy znowu myśleć, że może nowy rok będzie dla nas lepszym, ale ja chyba przestałam już w to wierzyć. Przestałam wierzyć w ludzi, w świat, a nawet w siebie. Zawsze miałam jeszcze jakieś "koło ratunkowe", jednak dziś nie posiadam takiego czegoś. Dziś wiem, że jestem tylko marną dziewczynką, która nic nie osiągnie. Przez ostatnie miesiące stałam sobie z tego sprawę. Może i przykre, bolesne, ale jakoś tak przestałam nad tym rozmyślać? Nie wiem co mnie tak zniszczyło: ludzie, czy ja sama? Zastanawiam się czy jest jeszcze szansa, żebym kiedyś była szczęśliwa.