O sobie: Otulona przez wiatr, rozgrzana przez słońce, czysta jak łza i te pragnienia nie skończone. Dwa obrazy, te same cienie, kobieta wilk te same serce w nich drzemie, ta sama walka, ta sama siła, dzikość, gniew serce przenika. Na wpół kobieta i na wpół zwierze tyko ona sama wie w którym momencie jest tylko człowiekiem.. Gdyby wiedziała że on już nigdy nie wróci, była pewna... umarłaby, chodź umiera codziennie po kawałku.
