#467

Na zdjęciu - Joker.

Mała kulka do kochania <3

Ostatni czas był pełen złych, przykrych, smutnych i bolesnych rzeczy. Psychika siada mi niesamowicie, kolejne załamanie zdrowia i ogrom czasu spędzony w szpitalach był małym gwoździem do wymarzonej trumny. Ciągły ból głowy po uderzeniu butelką piwa rzuconą przez klienta doprowadza mnie do obłąkania, wciąż szalejące sterydy po wlewach odbierają rozum. Dawno, ale to dawno nie miałam ochoty tak bardzo rzucić życia w kąt i pójść gdzieś w cholerę.

Nocny samotny spacer zmotywował do zmiany całego otoczenia. Na drugi dzień chęci zmiany uciekły, naiwność wróciła i uczucia ponownie wygrały z rozumem.

Przede mną zmiana leczenia. Po ostatnim rezonansie lekarze od razu przyjęli mnie na oddział i zarządzili drastyczną i chemiczną walkę z nieznanym do końca wrogiem. Teraz tylko czekać na wyniki bardań i startuję z drugą linią - ostatnią deską ratunku dla zdrowia. Już nie wiem, co dalej, co robić. Nigdy się nie przejmowałam tym, co robi ze mną choroba, a teraz zaczynam się panicznie bać. Co przyniesie jutro?

..czasami mam ochotę tak trochę bardziej umrzeć

niż przed chwilą

`Nauczyłem się umierać w sobie

Nauczyłem się ukrywać cały strach

Tylko błagam nie załamuj rąk 

www.youtube.com/watch?v=uteGVgn4Hkc

Nienawidzę Comy.