The witch

Tak, może byłam niechciana

Tak, może ludzie mnie odrzucili

Tak, przez nich okrutnie wyśmiana

Mniej skrzywdzona bym była gdyby mnie zabili.

Nie, nie zabili. Byłam zbyt silna! A moją siłą

Byłeś ty i to, że ja byłam ci miłą.

Kiedy słońce wkraczało na nieba jezioro

Ja wychodziłam, by witać z nim dzień

Wtedy za mną poszli, było ich czworo

Śmiejąc się, rzucili na mnie śmiertelny płomień.

Lecz mnie nie zabili. Byłam zbyt silna! A moją siłą

Byłeś ty i to, że ja byłam ci miłą.

Mój przyjaciel wiatr wołał moje imię

Tak bardzo chciał zatańczyć pod iskrzącym niebem

Lecz jeśli źli ludzie pójdą za mną

Matka natura zatruje ich własnym chlebem.

,,Niech niebo stanie się krwiste! Niech wiatr zniszczy wasze domostwa! Niech słońce spali wasze twarze, a woda przyniesie wam zarazę! Niech drzewa położą się na was, niech zwierzęta spustoszą wasze spiżarnie! Niech dzień przyniesie wam trud, a noc strach! Niech kamienie ranią wasze stopy! Niechże deszcz zniszczy wasze plony!"

Zło przyniosło zło!

Zemsta przyniosła śmierć!

Śmierć nas rozdzieliła,

Ludzie zapomnieli, co zaszło...

Ale moja dusza nie zapomniała! Jeszcze mnie nie zabili! A moją siłą

Byłeś ty! Siłą mej duszy było to, że moja miłość była ci miłą!

Nie mogłeś nic dla mnie zrobić

Powiedzieli, że jesteś moją ofiarą

Przez twoją miłość obarczyli cię karą

Więc, banito, wiedzieli, jak cię przygnębić.

Ale moje ciało leżało w ziemi! A ja pragnęłam ciebie przy moim grobie,

byś kładł mi róże i rozmawiał do mnie, chciałam pokazać piękno właśnie tobie.

,,Wróciłam, bo zabiliście mnie ponownie! Wygnaliście jedynego, który mógł klątwie zaradzić; wy ludzie, uważacie, że umiecie sami się sądzić, a wasze sądy wydają wyrok śmierci!"

Teraz znów będziemy razem

Banito, za mnie wygnanego!

Wiatr poniesie mnie przez niebo!

Zobacz, Orion w kładzie się w łunie zachodu

Za nim Pies i Syriusz... Ja już nigdy nie poczuję głodu

I wiem, że ty będziesz tęsknić, a gdy będzie w potrzebie

Wypatruj mnie na wschodnim niebie!