Czuję się jak.

Czuję się jak ta małpa.

Zamyślona, bez uśmiechu, blasku w oczach.

Od kilku dni staram się posprzątać pokój. Robię porządek na jednej półce, drugiej. Stop. 

Następnego dnia wracam do rzeczy z drugiej półki. Zaczynam trzecią i nie dokańczam. Stop.

Następnego dnia nie robię nic. 

Jak w życiu. Tak wiele spraw do uporządkowania. Czasami chciało by się zostać w tym "śmietniku".

I chociaż wiadomo, że "śmierdzi"- nie robić nic.

Z braku sił czy bezradności (którą nieraz sami sobie wmawiamy bo przyzwyczailiśmy się do bagna).

Nie tędy droga. Trzeba walczyć. Tylko czasami sam przestaję w to wierzyć. 

Sinusoida życia.