[i] Spójrz za tobą biegnie droga nierównym krokiem czerwonym śladem ...przystanęła zmęczona oddycha ciężko krwawym stygmatem i będzie tak czekać na twój kolejny krok na następny ślad aby postawić za tobą swój charakterystyczny bolesny znak Idź i nie pytaj dokąd nie pytaj czemu sam po prostu idź wpatrzony w bezsens podążających za tobą plam...[/i] ___ edit. Widziałeś kiedyś w oczach drugiego strach?! Widziałeś?? Nieprzezwyciężony ból narastający z każdą chwilą w sercu. Wnosi do wnętrza rozpacz i żal. Gromkim spojrzeniem otulał moje myśli, a ja nie potrafiłam odpowiedzieć sobie na pytanie: Czego chcę? Na twarzy tego człowieka kształtowały się różne dziwne, bliżej mi nie znane zjawiska- jakby uśmiech mrozem zimy pokryty. Dostrzegłam ten ból w jego sercu, skupiając się coraz to bardziej i nasilając wszystkie swoje zmysły. Chciałam zrozumieć, ale wiem, że czegoś mi brakowało. Ten człowiek posiadał coś nieskazitelnego, co blaskiem, a zarazem spokojem otaczało innych. Nigdy nie potrafiłam tego wytłumaczyć. Nie bałam się tego zjawiska, bo zarysowało w umyśle mocno, jakoby na szkle szpilką pociągnięte, rysy. Strudzona kosmopolitka szuka swego wytchnienia przy... nieważne. Niby taka podobna, a jednak w pewnym sensie wyróżniająca się z tłumu. Nie umiałam okazać radości, bo serce dyktowało inny kierunek uczuć, który pokrywał się niezliczenie z sensem życia tego człowieka przede mną. Co rusz odwracałam głowę, ale ciekawość była silniejsza. Nie chciałam przeoczyć najmniejszego faktu, najmniejszej drobnostki- dla mnie to wszystko zdawało się nadal złudzeniem. Zbierałam coś, czego nikt inny poza mną nie dostrzegał. Niebagatelna mała ma cząstka w tym świecie, za to odnajdująca głęboki sens spraw ludzkich. I... nieważne. "No coments." Idiota! o_O