" blodżasto "

Jako nastoletnia dziewczynka uważałam, że osoby dorosłe to takie stabilne, uporządkowane człowieki.
A tymczasem  dorosły  może wiedzieć mniej niż dziecko.
Po ostatnim pół roku  zmieniła sie percepcja patrzenia na świat i powolutku, stawiając sobie realne cele  trzeba wiele spraw uporządkować.
Jak nauczycć się nie martwić nadmiernie?
Oto sztuka na miarę Nobla!

*****
Zdjęcia z miejsc, w których się było  grzecznie jest obecnie pokazać światu. Na Fb czy jakkolwiek. I patrzymy w ten sposób na świat, swój świat, oczyma innych ludzi. Jak nam klikną lubię to  to jest w naszym zyciu OK, a jak nie  to co?
A to nam się nasze życie ma podobać.
Więc czemu tak bardzo wszyscy chcemy być widoczni?
Mini świat własny to już za mało?


****
Kiedy widzi się najbliższą osobe na granicy życia i śmierci  można zrobić tylko jedno. Krzyczeć, z bólu, strachu, bezsilności. A każda sekunda tego krzyku wypala w duszy straszną bliznę&
Skąd się bierze siły do życia, jeśli wszystko przeraża? I już wie się, że nic nie jest pewne?


****

Masakra, jak mało jest dobrych ludzi. I mało czasu na życie. Wszystko jest strasznie kruche, a pasożytnicze relacje moga nas wykończyć w pierwszym rzucie. Wiem jedno, trzeba umieć mówić nie, gdy czegoś nie chcemy, to oczyszczające.
I przestać nadmiernie analizować  to z kolei jest wykańczające.


****

Niedawno ktoś mi wykrzyczał w twarz żebym nie analizował tylko zaczął czuć. Niemniej jednak ciężko jakoś wyłączyć myślenie i dać porwać się emocjom, które nie zawsze prowadzą do czegoś dobrego. Choć z drugiej strony myślę, że niektóre rzeczy tylko się czuje, a nie widzi, czy dotyka. Dużo sił na ten czas&


****
Czekamy dalej, ale wiemy już więcej.
Nic tak nie niszczy człowieka, jak stres. I co musi siedziec w glowie czlowieka, jesli nie chce powiedziec, ze moze za duzo na niego spadło? Walka o siebie jest najtrudniejsza&
Jestem płaczliwa. Nawet rozmowa z uczniem moze mnie do płaczu doprowadzić. Jestem zmeczona, nerwowa&
Jestem przerażona i niepoukładana.


****
Do tej pory myslalam, że wszystko daje się wyjasnić w sposób logiczny. Że każda rzecz, każda sprawa, która spotyka człowieka  ma logiczne wyjaśnienie. Tymczasem jest inaczej&
W życiu dzieje się czasami coś, co ma chyba na celu przypomnieć nam jak mali jesteśmy, jak bardzo bardzo kruche jest to nasze istnienie. Te nasze wyjaśnienia, które sobie tworzymy  sa nam potrzebne dla poczucia bezpieczeństwa.
Ale chyba cała sztuka życia polega na tym, żeby żyć z ta niepewnością& bo naprawde, każda sekunda życia może być tą ostatnią.