Dodano: 7 KWIETNIA 2017
Dziwne zjawisko. Czytając wasze opowieści, upewniam się, że moje dziecko jest normalne z tym jego brojeniem, obrażaniem się i przekorą. Tutaj większość dzieci ma podobnie. Czemu w życiu realnym jego zachowanie to coś dziwnego? Czemu dorosłych ludzi dziwi, że dziecko może mieć odwagę wyrazić inne zdanie, może mu się coś nie spodobać? Czy dlatego, że nas nikt ni pytał o zdanie gdy byliśmy dziećmi? U mnie się sprawdza.
Komentarze
poprawna
Ale śliczny uśmiech ma ten łobuziak :) Hmm, pytanie czemu innych to dziwi jest trudne, ale myślę, że każda z nas wie, że lepiej olać ludzi z boku. Nikt inny nie wie tak dobrze jak my, ze te rozwrzeszczane przez 5 minut paszcze potrafią innym razem być spokojne przez godzinę. I dobrze, niech dzieci mają swoje zdanie, choć czasami myślę, że mogłyby je wyrażać trochę ciszej... :p ale one do tego w końcu same dojdą.
14/04/2017 2:10:15
paulikowamama
Dobrze mówisz, oj dobrze. Mam w domu istną terrorystę, przeszliśmy od psychologa poprzez psychiatrę, kończąc na gastrologu. Dziś wiem, że moja córka jest normalna i zdrowa, ma po prostu SWÓJ charakter, daje w kość, kładzie się w sklepie, na ulicy momentami chcą nam wzywać pogotowie, a w Biedronce od kiwania głowa te wszystkie wścibskie panie poskręcają sobie głowy, bo co ze mnie za matka, co to za dziecko? Mówię wtedy, że każdy ch*** na swój strój i idę dalej. Ewentualnie wychodzę w trakcie zakupów i wracamy do domu z jeszcze większym krzykiem. Ale to ja jako mama muszę z tym żyć, nie pani Ania w Biedronce czy Krysia z mięsnego i amen. :)
07/04/2017 15:00:17
xmyluckx
Mysle ze jest dokładnie tak jak piszesz. Mnie raczej nie pytali :D miało byc tak jak rodzice chcieli hehe. Jak moje dziecko zrobiło awanturę na oczach dziadków to usłyszałam ze je rozpiescilam i sobie pozwalam na takie zachowania to tak mam :D
07/04/2017 9:31:55
