nie pytaj, przeczytaj

To nie tak, że nie ma serca, to w cale nie tak że nie czuje do Ciebie nic. Ona.. ona po prostu nie umiała odwdzięczyć się tym samym pięknem które chciałeś jej dać. Próbowała ruszyć ten kamień w swojej klatce piersiowej,  w 1/3rozbudziło się na Twoje słowa, było coraz lepiej. Jednak gdzieś po drodze zgubiła się, zatraciła w niepewności czego chce, czego oczekuję. Zjawił się ktoś, zaintrygował jej rozum i pożądanie w jednym, więc poddała się, poszła za głosem tego kamienia rozbudzonego już w połowie. Z łzami w oczach odeszła mówiąc prawdę,  bijąc się w pierś od przesiąkniętego bólem rozmyśleń rozumu, obiecując że kiedyś wróci. A Ty pamiętaj co jej obiecałeś, miałeś być jej aniołem stróżem, ratować ją od większej ilości błędów młodości, bo choćbyś miał zniknąć ze świata, ona nie zapomni.

Więc za te 30 lat usiądziemy razem na werandzie licząc w lustrze ubytki. 

własne autorstwo M