Trudne sprawy...

,,Jest wielkie miasto i mnóstwo ludzi. I jest samotność, która ciąży i nikt nie wie co znią zrobić."

~KJ

Słuchając głosu serca podążam za nieuniknionym. Chcąc osiągnoć spokój i poznać odpowiedź gotowa jestem na ośmieszenie. Ale czy jest to konieczne? Czy człowiek nie może uszanować cudzych problemów? Czy tak ciężko jest zachować coś,co nie dotyczy innych,tylko dla siebie? Czemu tak trudno jest zaufać? Czemu tak trudno jest uwierzyć? Uwierzyć w ludzkie dobro.

Pewne sprawy trzeba kiedyś rozwiązać...U mnie przyszedł na to czas właśnie teraz,w tym tygodniu... Nie będzie to łatwa rozmowa... Znając siebie,pewnie będę miała wszystko przygotowane w głowie,całą rozmowę, a i tak jak przyjdzie co do czego to okarze się,że nie wiem co powiedzieć. Co najgorsze,będzie to chyba jak narazie najpoważniejsza rozmowa w moim życiu,najważniejsza,najtrudniejsza. Od dłuższego czasu unikam tej rozmowy ale nie mogę robić tego wiecznie. Mówią,że czas leczy rany... Nie w moim przypadku. Gdyby tak było to już dawno byłabym wolna, a ta rozmowa nie musiałaby się odbyć.

Jestem w kropce. To już jutro. A ja już się boję. Czego? Odpowiedzi? Ciszy? Wyśmiania? Sama nie wiem co z tego jest najgorsze... Ale czego się mam bać? Przecież to ja postawię kogoś przed trudną odpowiedzią. Bez mozliwości dłuższego zastanowienia. A jednak strach mnie nie opuszcza. Modlę się o pokój...

Są dwie możliwości odpowiezi,które można przedstwić w różny sposób gubiąc ich sens. Wszystko zależy od odpowiadającego...Od jego charakteru,dojrzałości,humoru...Ale co jest najważniejsze w każdej odpowiedzi? Szczerość... Najlepsza odpowiedź to szczera odpowiedź... Ale czy każdego na nią stać? Ludzie często kłamią bo tak łatwiej ale w ten sposób sami siebie oszukują... Bo i tak będzie im to ciążyło na sercu... Jeśli to coś ważnego to nigdy nie zapomną. I na końcu się okaże,że prościej byłoby powiedzieć prawdę...Liczę na to,że podczas mojej rozmowy usłyszę najlepszą odpowiedź,szczerą odpowiedź... Ale to znowu nie zależy ode mnie.

W smutku i strachu przeżywam kolejne godziny...te dni tak szybko mijają. I nagle już jest wtorek...A w środę o 16 przyjdzie czas...