near to you.

Such pain as this
Shouldn't have to be experienced
I'm still reeling from the loss,
Still a little bit delirious

Yeah, I'm better near to you.  

Tęsknię za photoblogiem.

Za wchodzeniem tu codziennie i dodawaniem czegoś sensownego raz na kilka dni.

Za codziennym czytaniem notek zupełnie nieznanych mi ludzi, ale o tak bardzo podobnych poglądach do moich.

Tęsknię za ludźmi, z którymi nawiązałam tu znajomość i którzy mimo iż mnie nie znali starali się zawsze jakoś wesprzeć, pomóc.

A ostatnio tak bardzo tu pusto. Nie ma mnie. Nie ma Was. To miejsce straciło swój dawny klimat i sens.

Wszystko się zmieniło. Uległo zmianie. Zdeformowało. Przeminęło. Cóż. Nic nie trwa wiecznie. A szkoda.

Jest kilkanaście minut po półncy. A więc wychodzi na to, że już jutro znowu do szkoły.

Niby to żaden powód do radości, ale w głębi mnie to bardzo cieszy.

Tęsknię za ludżmi, a zwłaszcza za jedną osobą. Już nie mogę się doczekać aż ją zobaczę.

Aż się sobie sama dziwię, że wytrzymałam aż tyle. Innego wyjścia nie miałam w sumie.

Dziwne jak łatwo i szybko można się zakochać i jak życie wtedy diametralnie się zmienia.

Przeraża mnie to uczucie. Nie powinnam. Nie wolno mi. Nie mogę znowu cierpieć przez miłość.

Ale jak zwykle to jest silniejsze ode mnie i mną zawładnęło.

Czas najwyższy się chyba przyzwyczaić i zacząć uodparniać.

Tak, gdyby to było takie łatwe. 

I tym akcentem skończę dzisiejszą notkę i idę dalej zamulać przy muzyce i herbacie. 

Dobrej nocy. Trzymajcie się. Do kiedyś tam.

Smile. You're beautiful.