Komutując miejsce słów, migawki.

Maciej.

(tak mało kontrastu, a co!)

Gdybyś powiedziała mi, że kiedyś będą tutaj wszyscy
Nigdy bym nie zwątpił w to co mam
Gdybym dostrzegł cię u mego boku w mojej bitwie wcześniej
Wtedy czułbym, że nie jestem sam

Przerzuć kartkę, zaryzykuj, bądź dziwakiem
Nie idź ścieżką, własną depcz, otwórz głowę
Zanim powiesz, zrozum, bądź
Nigdy nie burz, buduj, twórz
Smakuj, milcz, myśl i czuj

Żyję sobie, wciąż tworząc te same, proste portrety z nadzieją, że wydobywają piękno duszy człowieka. I chociaż bliżej im do zdjęć profilowych na fejsbuka albo na pamiątkę do albumu (którego w tych czasach nikt nie zapełnia nowymi zdjęciami), to i tak każdy dźwięk migawki sprawia mi radość, a rozmowy podczas sesji wywołują uśmiech na twarzy.

Istnieć, nie znaczy żyć.