Wiem, że nigdy nie zrozumiesz tego jak się teraz czuję. Chciałabym żeby ktoś zrozumiał. To trudne. Tęsknie za starymi uczuciami ... nie wiem dlaczego nie potrafię ich teraz przywołać. Nie wiem czy to ja się oddaliłam czy Ty. Wróć. Wróć do mnie mimo mojego cierpienia. Nie wiem jak powiedzieć Ci czym jest dla mnie osobistość i dlaczego znów wpatruję się w okno, myśląc o sobie, sobie i tylko sobie. Egoizm mnie zżera. W mojej głowie wciąż siedzi myśl o mnie i moich wadach, o tym jaka jestem a jaka nie jestem. Przeraża mnie myśl, że nie widzisz jak zjada mnie ból. Zawsze wierzyłam, że gdy będę tego potrzebować, Ty będziesz przy mnie, jak zawsze. Teraz nie potrafię widzieć &. Znów zaślepia mnie własna głupota i tendencja do wyolbrzymiania wszystkich problemów. Było ich mało, ale za dużo. Sama nie wiem czy chcę ciszy i samotności, czy wystarczy mi jeden uścisk przyjaźni. Ze mną można tylko pójść na wrzosowisko i zapomnieć wszystko.








                                                                   ; x    . stracone ?.













Narta ;]