Boję się, że to kiedyś minie.
Boję się, że kiedyś spojrzę na Ciebie,
Spojrzę jak na czarno-biały ekran.
Bez błysku w oku, bez szalejącego serca,
Pieszcząc zmysły szarą do bólu materią.
To, co kiedyś było ogniem,
Stanie się zimnym, brudnym popiołem,
A to, co niegdyś sprawiało ból,
Teraz uśmierzy wszelkie cierpienie.
A wszystkie słowa i chwile,
Będą gnały w przestrzeń zapomnienia.
boję się? a może raczej zaczynam się z tą myślą godzić?