Tyś mą miłością

Tyś mą miłością
Co sercem zawładnęła
Tyś mym przekleństwem
Co żywot mój zakończy

Lecz nim to nastanie
Pocałunek złóż na mych wargach
Sinych od śmierci
Jam Tobą otruty

Szybko, szybko moja najdroższa
Bom ciemnej krainy przekroczył granice
W Twych ustach ratunek mój
Lecz cóż to... milczą one

Odchodzę... odchodzę najdroższa
Na Twoje żądanie, lecz błagam
Zmień Swe skromne zdanie
I ratuj! Ratuj! O ukochana...

Kocham cię! Kocham!
Czyż to nie wart ratunku
Serce co do Cię należy
A w mym ciele bije?

Jam co na każde twe życzenie
służyć dozgonnie Ci będę
I złotem i klejnotami
Będę Cię obsypywał

Jam Twój sługa
Na smyczy miłości uwiązany
Błagam o Pani
Ratuj! Ratuj!

Mój dech coraz to płytszy
Serce moje wolniej już bije
Oczy mgła zasnuwa
Uszy klątwy odpędzenia wyczekują

Lecz dalej tylko ciszę słyszę
Ni Twego głosu dźwięku, ni nuty
O najdroższa...
Czym na prawdę Ci obojętny?

Skoro taka Twa wola to jej usłucham
I z pokorom, o najukochańsza, spełnię Twe życzenie
Odejść odejdę, umrzeć umrę, w śmierci objęciach spocznę
Lecz wiedz, że...

Tyś mą miłością
Co sercem zawładnęła
I tyś mym przekleństwem
Co żywot mój zakończyło

Gustav Rudolf Gudsson