Trochę dziecinne jest nasze zachowanie, ciągłe kłótnie i walka utartych charakterów, bijatyka tak naprawdę o nic, ale gdy mam tylko możliwość zobaczenia Ciebie rzucam wszystko i szukam każdej możliwości żeby tylko spojrzeć na Ciebie, wysłuchać żali, pretensji, wypominek w moją stronę. Chciałabym by wszystko było dobrze, byśmy się dotarli już w odpowiedni sposób i zakopali topór wojenny tych sprzeczek. Nie jesteśmy idealni oboje, każdy przeszedł swoje, jesteśmy różni, ale ciągnie nas do siebie i nie odpuszczamy, nie zostawiamy, nie zapominamy. Przez 8dni odkąd Cie nie widziałam w każdej minucie po otwarciu oczu myślałam o Tobie. Tesknilam. Zastanawiałam się co robisz i czy też warijujesz na moim bunkcie przez moją nieobecność. Błagalam los by była możliwość zobaczenia Ciebie. Usypialam oglądając Twoje ukryte w moim telefonie zdjęcia, zapisane sms'y które zapadaly w mojej pamięci, które uderzyły w serce. Uzależnilam się. Nałogowi alkoholicy nie degustuja tak alkoholu jak ja myśli o tobie. Cpun nie ćpa tyle co ja tęsknotę do ciebie. Zakochałam się, ale nie dziw się, bo się tak nie da. Za długo jiz to ciagnelismy w układzie, a teraz gdy doroslismy do związku już nic nie stoi na przeszkodzie.

Jutro, gdy Cie zobaczę chce byś mnie pierwszy raz przytulil z tęsknoty w taki sposób by po moim całym ciele przeszły dreszcze przyjemności i myśli, że jesteś tu i jesteś mój, po tylu latach odkąd się zauroczylam w Tobie jesteś mój.