Chyba mnie za to zdjęcie zabijesz. ;P ale musiałam je wstawić.
Ponieważ mi się podoba i... no właśnie.. chciałam Ci podziękować. wiesz doskonale za co:)).
Bo gdyby nie ty mogłoby wszystko legnać w gruzach... :( a tego bym niestesty nie chciała.
Dzięki właśnie Tobie pogodziłam się z przyjaciółką moja kochaną.
Ta kłótnia nie miała sensu. No ale tak się stało...
Ale już jest po wszystkim. :) chociaż nie zupełnie wszystko...
Ale to już zostawiam Wam do dyskusji. Nie będe się wtrącać w nie swoje sprawy. Dziękuje za wczorajszą rozmowę.
Ale nie tylko Klaudia chciała mnie pogodzić z Moniką, także Tomasz.dziękuje Ci. :*
Dziękuje Klaudia. :*
Przyjaciele wyrokiem smutnym rozłączeni,
Kiedy im wszystko stawi na ziemi przegrody,
Wybierają spomiędzy niebieskich promieni
Wspólną gwiazdę za wiecznej powiernicę zgody;
I tą gwiazdą, jak krzyżem świętego pierścienia,
Zaślubiają wzajemne - przynajmniej wspomnienia.
Ale jest milsza gwiazda, która przyjaźń budzi
W sercach dwojga dalekich nieznajomych ludzi.
Dopóki błyszczeć będzie na północnym niebie,
Patrząc ku niej, nam udziel choć cząstkę wejrzenia.
A kiedy nas opuści, by świecić dla ciebie,
Poślę za nią ku tobie oczy - i życzenia.
O! gdyby dozwoliły wyroki łaskawsze
Widzieć tę gwiazdę społem i z bliska, i zawsze!
Adam Mickiewicz