" Władco demonów, bóstw i wszystkich duchów,

Oprócz jednego, z wirujących światów,

Których blask tylko ty i ja wśród żywych

Wciąż oglądamy okiem bezsennym, spójrz

Na ziemskie mrowie niewolników twoich,

Których modły, cześć i hołd pokorny,

Za orkę dnia i serca udręczonie

Nagradzasz lękiem, wstydem, czczą  nadzieją.

Gday mnie, wrogowi, nienawiścią ślepy,

Pozwalasz tylko, ku szyderstwu swemu,

Władać mą nędzą i twą zemstą próżną.

Lat trzy tysiące nie przespanych godzin

I chwil znaczonych ukłuciami bólu

[...]

Pełzną lodowce, by przeszyć mnie grotem

Sopli zamarzłych w księżycu, me kości

Mróz żre palący rozsrebrzonych kajdan.

Skrzydlaty niebios pies sziobem zatrutym,

Przez jad warg twoich, rwie strzęp mego serca.

Bezkształtne zjawy, upiory człowiecze

Z koszmarów sennych krążą dookoła

Szydząc; demonom trzęsień ziemi dano

Wyrywać haki z moich raz rozdartych,

Gdy skała pęka i za mną się zwiera

Znowu, gdy w głuchych otchłaniach się mrowią

I wyją duchy burz i szczują wichrów

Gniew, biczujących mnie gradu igłami.

Jednak rad witam światło dnia, mrok nocy,

Gdy ono zmiata mroźny szron poranka

Lub noc, gwiazd pełna, w mgle z wolna się dźwiga

Na ołowiany wschód i wiodą one

Bezskrzydłe, gadzie godziny, z nich jedna

- Jak mroczny kapłan niechętną ofiarę-

Pociągnie ciebie, Monarcho okrutny,

Byś krew scałował z tych bladych stóp, które

Mogły cię zdeptać, lecz wzgardziły rabem.

Pogarda! Ach, nie! ja współczuję tobie,

Jak bezbronnyś w swej klęsce na ogromnym

Niebie! [...]"

D? M? ech...? =)