26.

Znowu obudziła się w samym środku nocy. Szeroko otworzyła oczy, popatrzyła wokół. - ' to tylko sen , tylko sen' - Nic się nie stało, nie goniło ją stado potworów, nikt nie próbował jej zabić ani tez ona nikogo nie zabiła. - 'Popadasz w paranoje!' - powiedziała sama do siebie. Ułożyła się wygodnie, i ciągle intensywnie zastanawiając się czy to sen czy jawa próbowała zasnąć. Jego tam nie było, był setki kilometrów od niej , na jego zegarku była pewnie 17 kiedy to się stało.Ona miała noc i pełnie imprezy. i wtedy to się stało. Wszedł pewnym krokiem skupiając na sobie wszystkie damskie spojrzenia, Ona nie należała do tych skradniętych spojrzeń, przeciez to takie nie w jej stylu, jeśli już to ona kradnie, nigdy ktoś nie ukradł jej. Chyba właśnie dlatego nieznajomy podszedł właśnie o niej. Jedno zdanie , tak głębokie, tak prawdziwe. w sekunde jej ciało obeszły ciarki , serce zaczęło bić szybciej , spojrzenie utkwiło w martwym punkcie , a usta uschły - ' To takie niemożliwe' - myślała, on nadal mówił, opowiadał jej , jej własną historię , wszystkie szczegóły słowo w słowo , dzień po dniu, opowiadał jej ich historię. Słuchała - Ile można słuchać?' - pomyślała i w tej chwili ich usta spotkały się w najnamiętniejszym z tych najnamiętniejszych  pocałunków. Objął ja mocno - 'Nie puszczę!' - powiedział szeptem choc obydwoje dobrze wiedzieli, że z przyjściem rana już nigdy się nie zobaczą, i to chyba właśnie ta myśl rozgrzewała ich tak bardzo. 

'Nie można przeciez obwiniać się czymś co się nie stało! , to tylko sen , sen. Śpij już' - powtorzyla jeszcze i zasnęła, śniąc dalszą część tego jakze nierealnego wspomnienia. 

^{Miałam sen
Ale świt przyszedł za szybko
Przewracam się i mówię o tym
Powiedziałam 'Dajcie mi jeszcze chwilę'
Tylko jedną chwilę
By skończyć ten sen
Chcę, aby to było długie jak rzeka
I krótkie jak ściana
Nie próbuję wachać się z decyzją
O tym uczuciu
I kiedy za tobą tęsknię
Kiedy umieram za twoim pocałunkiem
Czuję odpływ
Długi jak rzeka}