" Zachmurzenie"
Kiedy błądzisz na swej drodze,
krążysz jak samotny sęp,
chwyć swego życia wodze,
by nie wlecieć w troski lep.
Podnieś głowę, czas wciąż kroczy,
bądź jak feniks w śmierci czas,
otrzep popiół, otwórz oczy,
życia problem unieś głaz.
Wokół siebie masz swych bliskich,
ciężar bólu będą nieść,
lecz nie zjedzą z Twojej miski,
problem sam już musisz zjeść.
Lecz co kolwiek by się działo,
jakim lisem byś się stał..
Każdy z nas ma swoje działo,
więc w obronie będziesz gnał.
Będzie dobrze! Nie trać wiary!
rozłóż na nadziei łące
troski, które w duszy grały,
po burzy - zawsze słońce.
Dominika Kapturska
Tylko obserwowani przez użytkownika nikula91
mogą komentować na tym fotoblogu.