Ruszyło. Potrzebowałam hektolitry wódki żeby ruszyło. I tak- jest mi przykro. Dzisiaj. I chciałabym napisać, zapytać czy Ci przykro, czy tęsknisz hmm? czy brakuje Ci mnie? dotyku?pocałunku, obecności ? Będę się pogłębiać. Chyba muszę przejść przez to, przez coś jakby żałobę. Przejść pogodzić się z tym i dopiero wtedy zacząć myśleć co dalej, kto dalej. Dobrze mi było z tą obojętnością. Przez te parę dni nie myślałam o Tobie, ani moment. O tym co się stało... Ale nawet w tej chwili łapie mnie oprzytomnienie... Tyle zrobiłeś mi złego.. Tak bardzo mnie raniłeś, kłamałeś. Jak to jest , że mimo tego, że rozum Cię nienawidzi to serce za Tobą tęskni? Wiem. wytłumaczę to tym, że mam chore serce. Więc można mu się mylić. Mimo , że się myli, to bardzo mocno daje mi o tym czuc. Nie unoszę się dumą. Potrafię powiedzieć szczerze. Źle mi. I nie mogę tego do siebie dopuścić. Mam ważniejsze sprawy na głowie niż podpowiedzi chorego serca. 

"Gdyby nie to, że mam arytmię serca
gdyby nie to, że dowiedziałem się tu o tym przez nas, 
pamiętasz?
Czułem efekty ciśnienia krwi
które podwyższyłaś mi,
dzisiaj Cię nie ma wtedy byłaś i teraz znaczenia nie ma
kurwa, nie ma dziś
musimy iść..."

<3