Mamy czas

Chwila zagubienia spowodowana niemożnością działania na płaszczyźnie konwersacji.

NIe mam zbyt wielu wspomnień. Moje wspomnienia to ja i ludzie wokół mnie, którzy nie robią nic, bo się nudzą.

Dajcie mi, co tylko chcecie, ale pozwólcie mi SPAĆ, bo jedynym miejscem, w którym potrafię znieść to, że żyję, jest tamto, w ciemności, gdzie kiedyś były drzwi.

Nikt nie może wiedzieć, co za idiota ze mnie.

Lecz w końcu masz przed sobą niekończące się morze czasu.

W noce, gdy śnieg pada a dźwięki zanikają, zakryj uszy rękami lub porozmawiaj z kimś. Inaczej twoje uszy zostane pożarte.

Jak na kogoś, kogo niczego nie nauczono, pani Shirakawa sporo rozumie.

Uważasz, że to samolubne?

Nie wiedział o tym, ale zaczął umierać już wcześniej.

Leniwy i beznadziejny jak wszyscy.

Dziecko włazi do jakiejś wyrzuconej na śmietnik lodówki, nagle drzwi się zamykają i umiera z braku powietrza.

Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.

To prawda, że Will w przeciwieństwie do Marcusa nigdy nie znał problemów z pieniędzmi, ale okazuje się, że także gdy nie brakuje forsy, można czuć sie bezużytecznym.

Nie rozumiałam, co to może oznaczać, ale poczułam, jak ścina mi krew w żyłach.

Nie kłamaliśmy ani nie udawaliśmy.

Czy pani wie, co to jest nie przynieść człowiekowi nadziei? To gorzej niż go oślepić i zabić.

Porządek tworzy nieporządek.

Czułeś się znakomicie. Świadomość, że niczego nie oczekujesz, budziła śmiech.

Wspólne zainteresowania stanowią dobrą podstawę do nawiązania znajomości, a jeśli nawet ma się coś do ukrycia, nie szkodzi udawać, że jest akurat odwrotnie.

Bezpieczne? Cóż jest bezpieczne w tym świecie chaosu?

Smoła tak nie przylega do szaty, jak niesława do człowieka.

- Więc pan jest również bogiem?

- Tak samo jak pan.

Jedyny sposób, by nie zostać oddzielonym od innych, to czyste sumienie.

Nadszedł czas, kiedy nie chciałes już tworzyć niczego poza własnym życiem, postanowiłeś posiąść świadomość wszystkich ludzkich uczuć. Przyjmowałeś je odrzuciwszy wybór i radość wypełniała cię nawet wtedy, gdy wymierzano ci uderzenia. Wierzyłeś, że nawet one czynią cię bogatszym.

Kiedy wyszedłem, ludzie odetchnęli z ulgą. W końcu mogli w spokoju porozmawiać na mój temat, nie czyniąc mi przy tym przykrości.

Przeciętna wieku CZŁOWIEKA - 110 lat. Każdy człowiek POSIADA SWOJĄ ZIELEŃ, swoją własną, słoneczną, aromatyczną, rozległą i kolorową przestrzeń życiową.

Z poważaniem:

hela_z_wesela