Naj­piękniej­sze chwi­le przeżywa­my wte­dy, kiedy do­wiadu­jemy się, że ktoś nas kocha. 

Minął nasz pierwszy rok. Rok mieszania w mojej głowie, doprowadzania, do szczęscia, złości, śmiechu, płaczu... Rok! Bardzo piękny rok! Przepełniony motylkami w brzuchu, dzwoneczkami w uszach, ciepłem w sercu, smakiem malin, zapachem dobrej kawy i Twoich perfum. Może nie byłam pewna zakochując się w Tobie po uszy, jednak teraz wiem, że to właśnie Ty - Ten, którego zawsze chciałam poznać, Ten, o którym zawsze marzyłam, Ten, który sprawia, że życie jest takie wspaniałe. Uwielbiam Cię mieć blisko, nie daleko, na wyciągnięcie ręki, nogi, rzęsy. Codziennie otwierać oczy i widzieć Ciebie zaspanego, zasypiać wtulona w Twoje szerokie ramiona, robić Ci kawę, jeść z jednego talerza, marudzić, że już wychodzisz a przecież nie zdążyłam się Tobą nacieszyć, złościć się, gdy twierdzisz, że jestem zabawna właśnie, kiedy się denerwuje, mówić przez sen, jak bardzo Cię kocham i potrzebuję, po prostu czuć twoją obecność... To takie niesamowite, poznać miłość swojego życia w drugim końcu Polski, poczuć, że tam gdzie On, jest Twój dom, marzenia, spokój, szczęście, życie, ŚWIAT! Świat, którego nie oddałbyś nikomu, świat, o który chce się dbać, walczyć, tak by nigdy nie zniknął. I chociaż momentami tak bardzo mnie złościsz, że najchętniej rzucałabym w Ciebie talerzami, szklankami, butami, wiem, że bez Ciebie byłoby pusto, smutno, nie tak&