Tak, żyję nadal. Żyję z Nim, przy Nim, obok Niego. Żyję i oddycham tym samym powietrzem co On. Śpię w tym samym łóżku, chodzę po tych samych pokojach, patrzę w te same lustra i piję z tych samych kubków kawę. Codziennie zapalam te same świece i codziennie zasypiam pod tą samą pościelą. Nawet jeżdżę Jego rowerem i noszę Jego ubrania. Biorę prysznic pod tym samym prysznicem i myję zęby przy tej samej umywalce. Nawet buty mam ułożone w tej samej szafie. Uwielbiam patrzeć, gdy się uśmiecha, gdy rano otwierając leciutko oczka, patrzy na mnie, jest zadowolony, że jestem blisko i przytula mnie mocniej do siebie. Codziennie śni mi się po nocach, codziennie przeżywam nową historię&

To dziwne, nie sądzisz? Mieć Cię tak blisko a jednak nocami tęsknić...

Wiesz, moje życie zmieniło się nie do poznania. Moje życie przestało się tak po prostu toczyć, dzień za dniem, minuta po minucie. Moje życie stało się pełniejsze, wypełnione uczuciami, które niegdyś były dla mnie zupełnie nieznane, niezauważane, niedoceniane. Odkrywam wszystko na nowo, małymi kroczkami, odkrywam siebie. Uwielbiam naszą codzienność. Uwielbiam wiedzieć, że gdy się obudzę  Ty nadal będziesz. Przyzwyczaiłam się do codziennego telefonu około godziny 9.00, Twojego śmiechu, gdy narzekam, że się spóźnisz, czy powiedzenia `Oj Mała, Mała`& Przyzwyczaiłam się do życia tutaj, niespodzianek, które non stop się zdarzają, Twojego nieprzewidywalnego zachowania. Wiesz, jesteś częścią mnie, mojej Duszy, odnalazłam spokój dzięki Tobie, odnalazłam pogubione dawno temu marzenia. Układam świat na nowo.

I proszę nie znikaj, zostań, po prostu bądz przy mnie&