Od momentu, kiedy byłam tu osatni raz, tak wiele się zmieniło... Zmieniłam się ja, moje upodobania, marzenia i życiowe mądrości, których trzymałam się w każdej stuacji.  Zmieniło się samotne picie kawy i czytanie książek po nocach, nawet długie, zimne noce są teraz przyjemniejsze... Coś się zburzyło, bo coś nowego mogło powstać i trwać... Jednak czy będzie trwać?

`W życiu piękne są tylko chwile`... Własnie tak teraz wygląda mój mały świat, każda chwila jest niesamowicie ważna, każda na wagę złota, każda odciska się w pamięci i nie zniknie z niej na długo, wbija się w każdą szczelinę  we mnie i nie pozwala by o niej zapomniano, bo jest zbyt piękna i nie zasługuje na odrzucenie... Każda wprowadza zamęt do mojej głowy,  zmienia podejście do wielu spraw i odzywczaja od samotności, na którą w każdej chwili muszę być przygotowana. 

Moja Baśń, zaczęła sie tak niedawno... Jednak nie będzie trwać wiecznie,  jak u Kopciuszka czy Królewny Śnieżki... Moja Baśń mija, ucieka mi między palcami, powoli gaśnie, niczym odpalona zapałka, która tylko przez chwilę daje najjaśniejsze swiatło. Razem z tym ogniem, zgasnę ja, moje oczy znowu staną się szare, a dłonie zwariują bez Jego aksamitnej skóry, dni staną sie puste, uśmiech zostanie przy Nim, serce po mału się wyciszy, a życie będzie toczyć sie dalej, ze mną na uboczu. 

Czy wiecie jak trudo jest żyć bez Słońca, które każdego dnia oświetlało Wam drogę, swoją obecnością sprawiało niewyobrażalne szczęście, przenikało głęboko przez wszytskie warstwy skóry, by już od środka dać ciepło?

Przyniosłeś ze sobą sczęście, takie niedoopisania. Tylko nie mam żadnej pewności, że uśmiech na mojej twarzy będzie trwać...




Trzymanie Go za rękę nic nie da. Jeśli będzie chciał odejść, odejdzie.