Then, hello love

My invincible friend.

Hello love.

The thistle and the burr.

Hello love.

For you I have so many words

But I, I forget where we were

I forget where we were

(Ben Howard, I Forget Where We Were)

18:45, napijmy się herbaty. Razem.

   Pod jednym przynajmniej względem idealnie wpisuję się w rolę stereotypowej kobiety. Mianowicie, uwielbiam zakupy. Nawet jeśli niczego nie kupuję, lubię chodzić po sklepach (chyba że akurat szukam czegoś konkretnego, a tego czegoś nigdzie nie ma wtedy jestem poirytowana wyjątkowo i lepiej w drogę mi nie wchodzić). Godzinami. Oczywiście nie mam na myśli supermarketów i pogoni za żółtym serem (i tak niezmiennie kupuję edamer, mięciutki, lekko słodki i z dziurami kwintesencja żółtoserowatości), tudzież sałatą ale przede wszystkim sklepy z książkami, filmami i ubraniami. Pół dnia mogę przerzucać płyty w poszukiwaniu czegoś ciekawego czy przymierzać ciuchy (gorzej, że zawsze jestem niezdecydowana i drugie pół dnia schodzi mi na zastanawianiu się co wybrać, a to już takie fajne nie jest). 

   Najchętniej jednak chodzę do sklepów z wyposażeniem wnętrz. Cały dzień mogę przechadzać się korytarzami Home&You jest tam mnóstwo przepięknych drobiazgów. Nawet jeśli niczego nie kupuję, to dziką przyjemność sprawia mi oglądanie tych wszystkich mebli, zasłonek, paneli, śrubek, kompletów naczyń, kieliszków, wazonów, poduszek, ramek, luster, obrazów, świec, kadzidełek, pachnidełek i pudełeczek. Zawsze w myślach projektuję sobie wnętrze mojego przyszłego domu, z każdym drobiazgiem i detalem. Wiecie, takiego wymarzonego domu, ze snów. Niewielkiego, ale przytulnego, z kominkiem, mnóstwem książek i niezwykłą atmosferą. I kotem. Kot musi być, najlepiej z długą sierścią i puchatym ogonem. I żeby jeszcze morze za oknem było. Albo chociaż niedaleko. W takim domu nie byłoby złych myśli, koszmary zostawałyby za progiem. W takim domu rozbrzmiewałby tylko śmiech i dźwięk gitary. I byłby On. Oparty o framugę drzwi, z tym swoim lekko kpiącym uśmiechem i wywołującym dreszcz spojrzeniem niebieskich oczu.

Tak, kiedyś będę miała taki dom.