katowicka jesień parkowa

wybieranie się do parku

o 10 rano polecam

es de

te zdjęcie obrazuje wszystko co się u mnie dzieje

wiatru nie ma i ławka jest pusta

a powinny siedzieć dwie osoby

niestety nie lubią się do siebie odzywać

choć kiedyś rozmawiali i nie tylko

przez długi czas

miała sukienkę w kwiaty i było jej w tym do twarzy

a jej twarz stawała mi się coraz bardziej obca

to taki fajny wiersz zawsze go słucham

gdy jestem w katowicach już

i odprowadzam gości na sokolską

a potem połykam noc która we mnie rośnie

byłem na ulicy różanej tam gdzie była

mała aleja róż melina jak sto pięćdziesiąt

zwłaszcza późnym wieczorem

kiedyś byłem bardziej rozmowny

teraz to jakoś wszystko opadło

i odpadło

niech już będzie zima

bo głupio słuchać świątecznych piosenek

w listopadzie

au revoir