refleksje. miliony przemyśleń. tak to jest jak człowiek za długo siedzi w domu. co najważniejsze? co robić w danej sytuacji? czy wszystko będzie okej? jak będzie za tydzień, za dwa? za rok? każdego dnia kształtujemy swoją osobę, zmieniamy podejścia, mamy swoje kaprysu, priorytety przeskakują z góry na dół. jednego dnia wszystko jest kolorowe, uśmiech pojawia się nawet na widok smsa, a innego dnia jest zupełnie inaczej - chęć rozwalenia wszystkiego staje się tak mocna, że odrzucamy od siebie wszystkich. tacy właśnie są ludzie... ja również należę do osób, które zmieniają swoje nastawienie z dnia na dzień, z minuty na minutę. jak się tego oduczyć? jak zapanować na emocjami? to chore, że zazwyczaj cierpią na tym inni... a to boli najbardziej. mimo wszystko dajemy radę, stawiamy się problemom, ruszamy przed siebie, bo chęć podbijania świata jest tak ogromna, że chcemy tylko więcej i więcej! :)