Matko! piszę już tą notke trzeci raz i ciąglę jak już konczę to mi sie usuwa:/:/:/ Może to znak , że nie mam tego pisać co zamierzam , ale w życiu trzeba ryzykować. 

Już nie mogę się doczekać soboty , jak dobrze , że to już za dwa dni :) Bawimy się na 18-stce u Andziuchy :* Jutro czeka nas dmuchanie balonów i przybranie sali , ale damy rady :) 

Zdjecię z wypadu do Gniezna wieczorkiem , wtedy troszkę nas brało( nic nie piłyśmy) :)

Kurcze od kilku dni dopadają mnie wspomnienia , o których nie chciałabym sobie przypominać , bo to są te wspomnienia , ktore bolą:(  Brakuje mi tego wszystkiego co było , tęsknie za wszystkim co nas łaczyło , itp. a ty? Już się pewnie tego  nie dowiem. Najgorsze w tym wszystkim jest to ze dopiero niedawno zrozumiałam , ze mnie nie okłamywałaś jeśli chodzi o pewną osobę. Chciała bym to odbudować , ale wiem , że to nie jest realne , wiem jak jest , ale z drugiej strony miłe zaskoczenie by było jakby się okazało , że ty też tego chcesz... A tak w ogóle aby coś odbudować  to muszą tego chcieć dwie osoby , a nie jedna... Ciągle siedzi mi to w głowie , nie mogę się tego pozbyć.

 Muszę zająć sie czymś , aby o tym nie myśleć , ale nie jest to takie łatwe.

Rozmowa w cztery oczy by sie przydała.