O sobie: Lubię odchodzić od siebie i postrzegać wszystko inaczej. Ale powoli się w tym wszystkim gubię. Nie wiedziałam, że tak trudno jest odróżnić wyobraźnię od rzeczywistości. Ja już nie odróżniam. I ogarnia mnie strach. Mój mózg się mną bawi, a serce już powoli nie wie co ma robić. Już nie wiem, którego z tych głosów słucham. Ale wydaje mi się, że obydwa są złe.
Boję się świata.
Nie umiem mówić.
Jestem waszą marionetką.
Jestem po prostu nikim.
