photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 5 GRUDNIA 2013

czterdzieści dziewięć.

 

Chcę tylko, aby każdy mógł być szczęśliwy i nigdy smutny.

I pragnę dbać bardziej o szczęście innych ludzi, niż o moje własne.

 

Co może być warte życia, jeśli pierwszą próbą do życia, jest samo życie?

 

 

Pogubiłam się tak bardzo.

Nigdy nie byłam, nie jestem i nigdy, przenigdy nie będę taką piękną istotą jaką zawsze pragnęłam być.

Czekam już tak długo. Czekam, aż to wszystko wreszcie się skończy.

Czas to gówno.

Straciłam siebie.

 

Świat nie powinien być teatrzykiem. A ludzie nie powinni wszystkim władać. Nie powinni. Już nawet sami nad sobą nie panują. Po co to wszystko?

 

Jestem tylko waszą marionetką. Tylko malutką, porcelanową, zepsutą, brzydką laleczką. Co mogę uczynić, żebyście byli szczęśliwi?

Zatańczę dla was. Choć nie potrafię tańczyć. Uniosę się wysoko, a spadając nikt mnie nie złapie.

 

 

Pięknie.

 

 

 

 

 

 

 

 

tumblr.

 

Komentarze

dreamsandpeace mądra notka...
07/12/2013 21:20:47
abysslive Smutne, ale ma coś w sobie, tak pięknie to określiłaś.
05/12/2013 14:51:52
nieoddamkota co takiego?
05/12/2013 14:54:35
abysslive Konkretnie chodzi mi o porównanie świata do teatrzyku, o ten fragment.
05/12/2013 15:11:02

krwawadusza Ale śliczne...
Tak, prawda. Idioci. Nic więcej. Dopiero zauważyłam, że mam Cię w obserwowanych na Tublrrze.
05/12/2013 12:25:19

Informacje o nieoddamkota


Inni zdjęcia: Rekonesans terenu. ezekh114... thevengefulone... thevengefuloneMorze kostki. ezekh114... thevengefulone... thevengefulone... thevengefulone... thevengefuloneBiałe plamy. ezekh114;) damianmafia