_Milion małych części__

Zdjęcie Warszawka nad Wisłą.

Tak mija prawie pół roku jak znalazłam to czego szukałam przez całe swoje dotychczasowe życie.

Ja już wiem,że to ON będzie moim mężem.

Bo razem pokonamy wszystko.

Miliona małych i dużych myśli na minutę- planów z nim.

Tyle szczęśliwych chwil już za nami. Te wesela, chrzciny, odwiedziny.

Już jesteśmy jak małżeństwo ;d nie chce myśleć co będzie dalej.

Nigdy nie byłam bardziej szczęśliwa niż w tym momencie. Myślałam,że tamto to była miłość jednak to było TYLKO uzależnienie od faceta który mnie ograniczał, a więc wniosek z tego taki,że tak na prawdę nigdy mnie nie kochał ;d też fajnie ;d Ale kiedy to było trzy cztery lata temu gdy byłam gówniarą. Może nadal jestem, ale jednak już chyba trochę bardziej dorosłą.A to tamto drugie może pomyłka, a może nie byliśmy sobie pisani.. ale akurat jemu należy się szczęście bo jest dobrym facetem i wiem,że potrafi kochać na swój sposób ;)

Paweł zmienił moje życie na lepsze. Dziwne ale jakoś wole posiedzieć w domu niż pójść sama na impreze i nie robie tego bo on mi czegoś zakazuje, ale dlatego,że bez niego to nie to samo. Wolę pójść z nim do kina niż na piwo gdzieś pod jakimś murkiem. Wole się przejechać do Warszawy na 2 dni niż siedzieć w Lublinie ze znajomymi.

Miłość teraz jestem na tak i wiem,że istnieje i nie chodzi tu o wyznawanie tego co 5 minut słowami 'kocham Cię' , ale o to jak on się martwi gdy nie zalicze egzaminu o to,że gdy jestem chora to przykryje otuli i pocałuje w czułko, gdy mam zły dzień powie będzie dobrze.

I na odwrót czasami bardziej martwię się o niego niż o samą siebie ponieważ tak bardzo go kocham.