5 lat temu... 13.04.2018

Gdy zaczęłam marzyć o tej pracy, zupełnie przypadkiem, nigdy nie sądziłam, że skończy się na aplikacji do jednej z najlepszych linii lotniczych na świecie... Gdy zaczęłam już czuć, że ten moment  nadchodzi, a ekscytacja zaczęła sięgać zenitu, wróciłam wspomnieniami do dni, kiedy to patrzyłam w gwiazdy, by zostać dosłownie jedną z nich; gdy patrzyłam w niebo a tam widziałam samoloty szybujące po niebie z zawrotną prędkością, gdy myślałam o moim pierwszym photoblogu, który kiedyś był tak ważną częścią mojej codzienności, a który nazywa się dokładnie: nie lubie nisko latac, Alice in the wonderland. Gdy spełniam swoje marzenie o podróżowaniu, życiu w miejscu, gdzie miliony kultur spotykają się na jednej ziemi, & gdy zawsze mówiłam: chcę spędzić większą część życia w Niebie... I gdy próbowałam kreować niebo na Ziemi, dostałam szansę iść dalej& Kilka wypowiedzi od znajomych, pasażerów spotkanych na jednej spośród kilkuset przebytych już tras: 

Life indeed is a journey, Never give up, Never stop dreaming, Listen to your heart, and go for WHATEVER PUTS your soul ON FIRE, All you need is love, so spread it...Never doubt the viability of yours dreams. Please, never. Although SOMEONE may tell you the sky is the limit, I have my response: it is my home dream. Be like a beautiful butterfly: fly as high as you can! (ang.: Życie naprawdę jest podróżą, nigdy się nie poddawaj, nigdy nie przestawaj marzyć, słuchaj swojego serca i idź po TO, CO ROZPALA Twoją duszę, Wszystko czego potrzebujesz to miłość, więc szerz ją... Nigdy nie wątp w realność swoich marzeń. Proszę nigdy. Chociaż KTOŚ może Ci powiedzieć, że niebo jest granicą, mam swoją odpowiedź: to moje marzenie o domu. Bądź jak piękny motyl: leć jak najwyżej!)

I visualized my dream as an adventure to many cities, smiling with people of different cultures, conversing in different languages, sharing in their frights and flights, connected together with the hope of reaching our destinations. (&) We have nothing to lose, nothing to gain, nothing we desire anymore... except to make our lives into a work of ART. Live fast, die young, be wild. And...have FUN. (&) I believe in the person I want to become. I believe in the freedom of the open road. And my motto is the same as ever: I believe in kindness.  (ang.: Wyobraziłem sobie moje marzenie jako przygodę do wielu miast, uśmiechanie się do ludzi różnych kultur, rozmawianie w różnych językach, dzielenie ich lęków i ucieczek, połączonych z nadzieją na dotarcie do celu. (&) Nie mamy nic do stracenia, nic do zyskania, niczego już nie pragniemy& poza tym, by uczynić z naszego życia dzieło SZTUKI. Żyj szybko, umieraj młodo, bądź dziki. I baw się dobrze. (&) Wierzę w osobę, którą chcę się stać. Wierzę w wolność otwartej drogi. A moje motto jest takie samo jak zawsze: wierzę w dobroć. (Lana del Rey - Just ride)

Sjana Elise Earp: If only the sky was constantly the color of cotton CANDY, summer was the only season, everyone hugged instead of hated - this is what my dreams are made of. (ang.: Gdyby tylko niebo było ciągle koloru waty cukrowej, lato było jedyną porą roku, wszyscy wtuleni w siebie zamiast pogrążeni w nienawiści - z tego są zrobione moje sny).

Dom i czym on jest, kim on jest, gdzie on jest. Dostałam w życiu wspaniałe możliwości realizacji moich pasji m.in. związanych z podróżowaniem. Nie powiem, że byłam wszędzie, ale mogę powiedzieć, że zobaczyłam przebłyski innych czasoprzestrzeni niż ta znana mi z lat dzieciństwa, tj. rodzinnego domu. Afrykański bazar, hinduska świątynia, w głowie wysokie bezkresne Himalaje, przestrzeń bezmiernego nieba jamajskich fal, Luvr zmyty przez cafe au lait, różnorodność Hong Kongu, taoizm Wielkiego Muru Chińskiego, Jezus błogosławiący świat z Rio de Janeiro, fado z lizbońskiej dzielnicy, najwyższe budynki świata z mojego miasta, w którym spędziłam część mojego życia Dubaju. W moim sercu planeta Ziemia, mój dom, mój mały wielki świat.  

13 kwietnia 2018... Zawsze wracam do Polski z nostalgią i zachwytem. Nad naszą piękną naturą, którą dostaliśmy zupełnie za darmo od Matki Ziemi, wspaniałymi osobami, które urodziły się w tym kraju, moją rodziną, przyjaciółmi, znajomymi, potencjałem, który tkwi w każdym z nas. Dom jest wszędzie; dom to wspomnienia, ludzie, historie. Dom to tu i teraz. Dom to miejsce, gdzie zasypiam. Dom to wieczność w moim sercu. Dom to wszystkie doświadczenia życiowe dzięki, którym czuję, że żyję i doświadczam wspaniałości wszystkiego, co jest.  

Szczęśliwe miasto: Dubaj. Oaza spokoju, obfitości, religii pokoju, wykwintności, międzynarodowości, różnorodności kulturowej, językowej. Miasto rozwoju, miast jednego tempa: szybkiego. Miasto nigdy niekończącej się imprezy, największego budynku na świecie, ikona. Miejsce o którego istnieniu dowiedziałam się z książek, opowieści i mimo że nie byłam nigdy nim zafascynowana, po ukończeniu studiów otrzymałam tu pracę stewardessy dla jednej z największych linii lotniczych na świecie. Miejsce, gdzie masowa ilość wypowiedzianych "dzień dobry" równa się niewyobrażalnej liczbie "do widzenia". Nawiązując przyjaźnie często wierzę, że będą to relacje długoterminowe, może marzę, że na zawsze. Tyle we mnie poczucia kruchości i niestałości ciągle zmieniającego się świata zewnętrznego, że czasem myślę: "ah, to będzie mój stały punkt programu". Ten kontrast niestałość, doprowadził mnie do najwspanialszego odkrycia: stałości we mnie. Kontaktu z niekończącym się źródłem obfitośći  w e  mnie.